Εδώ και κάποια χρόνια στο σχολείο μας τα εκτάκια υιοθετούν πρωτάκια. Έτσι έγινε και φέτος εκεί περίπου στις αρχές του Οκτώβρη.
Όπως όλες οι ιδέες που αλλάζουν τον κόσμο, έτσι κι αυτή ξεκίνησε απλά. Σαν ένα πρόγραμμα κατά του σχολικού εκφοβισμού σε κάποια σχολεία ή σαν πρόγραμμα για την ομαλή ένταξη των νηπίων στο Δημοτικό Σχολείο.
Στη συνέχεια, όπως και κάθε ιδέα, διανθίστηκε με καινούργια χαρακτηριστικά βασιζόμενα πάντα στις ανάγκες του κάθε σχολείου. Κάθε χρόνο πολλαπλασιάζεται, εξελίσσεται και μεταλλάσσεται με τρόπο θετικό εξυπηρετώντας πολλαπλούς σκοπούς και στόχους.
Μέσα από το πρόγραμμα αυτό της «υιοθεσίας» οι μαθητές μας γίνονται συνυπεύθυνοι. Δίνεται η δυνατότητα σε αυτούς των μεγαλύτερων τάξεων, αρχικά μονάχα της Έκτης- τώρα πιο ευέλικτα και άλλων μεγάλων τάξεων, να μπουν πιο ενεργά στην εκπαιδευτική διαδικασία, εκπαιδεύοντας, προστατεύοντας, καθοδηγώντας τους νέους συμμαθητές τους στο καινούργιο γι’ αυτούς σχολικό περιβάλλον που αρχικά ίσως φαντάζει τεράστιο και αποθαρρυντικό.
Ο στόχος τελικά είναι ένας, η δημιουργία ενός σχολικού περιβάλλοντος μη ανταγωνισμού. Η δημιουργία ενός σχολείου δημοκρατικού, συνεργατικού σχολείου όπου ο κάθε μαθητής θα έχει βήμα να μιλήσει να συν-ομιλήσει και να συν-διαμορφώσει το δικό του σχολείο στο οποίο θα χαίρεται να συν-υπάρχει. Ένα σχολείο έσω χρωμάτων και χαράς. Ένα σχολείο το οποίο όλοι εμείς οι δάσκαλοι ονειρευόμαστε και παλεύουμε γι’ αυτό.
